Osho & meditation

ಓಶೋ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನ

ಓಶೋರವರ ಪ್ರವಚನಗಳಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸ್ಥಾನ. ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನವು  ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸೌಹಾರ್ದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ವೃದ್ಧಿಸುವ ಸಾಧನ. ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಮತೀಯವಾದ ಸೀಮೆ ಇಲ್ಲ. ಯಾವ ಮತದವರೂ ಇದನ್ನು ಅಭ್ಯಸಿಸಬಹುದು. ಓಶೋರವರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಧ್ಯಾನ ತಂತ್ರವು  ಬುದ್ಧ ಮತ್ತು ಜಪಾನಿನ ಝೆನ್ ಗುರುಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿದೆ. ಮನಸ್ಸಿನ ನಿರ್ವಾಣವೇ ಧ್ಯಾನ. ಮನಸ್ಸಿನ ಬೆತ್ತಲೆಯೇ ಧ್ಯಾನ. ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುವುದೇ ಧ್ಯಾನ.  ಓಶೋರವರು ಧ್ಯಾನದ ವೇಳೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಶ್ಚಿತ ವಸ್ತು, ವಿಚಾರ, ಧರ್ಮ ಅಥವಾ ದೇವರ ಚಿಹ್ನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸಿನ ಓಡಾಟಗಳನ್ನು ಸಾಕ್ಷೀಭಾವದಿಂದ ಗಮನಿಸುವುದಕ್ಕೇ ಇಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತ್ವ. ಆ ಮೂಲಕ ಎಚ್ಚರಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ. ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲಾ ಕಾಮನೆಗಳಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗಲೇ ಆನಂದ. ಅದೇ ಧ್ಯಾನ. ಧ್ಯಾನದ ಕುರಿತ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಲು ಹಲವು ದೃಷ್ಟಾಂತ ಕತೆಗಳನ್ನು ಪ್ರವಚಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ನೀಡಿರುತ್ತಾರೆ.
ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಸರ್ಜನೆಯೇ ಧ್ಯಾನ:
    ನಾನು ಯಾರು? ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿಯುವ ಉತ್ಕಟಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಆಯಿತು. ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಇದು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಆತನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಿತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸದ್ಗುರುಗಳನ್ನು ಅರಸುತ್ತಾ ಸಾಗಿದನು. ಹೀಗೆ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳೇ ಕಳೆದವು. ಆತನಿಗೆ ಏನೂ ಅನುಭವವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಆತನಿಗೆ ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು. ಹಿಮಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು. ಅಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಕಲಿಸುವ ಓರ್ವ ಗುರು ಇದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಅವರನ್ನು ಸಂಪಕಿಸುವುದು ಕಷ್ಟಸಾಧ್ಯದ ವಿಚಾರ. ಯಾರಾದರೂ ಬರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ ತತ್ಕ್ಷಣ ಸ್ಥಳ ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಾರಂತೆ. ಆತನಿಗೆ ಈ ಹುಡುಕಾಟದಿಂದ ವಯಸ್ಸು ಬೇರೆ ಆಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಹಂಬಲ ಕಡಿಮೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಹಿಮಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಆ ಗುರುವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಕಲಿಯಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹಠ ಬಲವಾಯಿತು. ಬಹಳ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹಿಮಾಲಯದ ತಪ್ಪಲನ್ನು ತಲುಪಿದನು. ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಗುರುವಿಗಾಗಿ ಹಗಲೂ ರಾತ್ರಿ ಹುಡುಕಾಡಿದನು. ಅವರು ಸಿಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲವರನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದನು. ಅವರು ಹೇಳಿದರು. ಇಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಯೋಗಿ ಇರುವುದು ಸತ್ಯ. ಅವರಿಗೆ 400 ರಿಂದ 500 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ ಎಂದೂ ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ ಯಾರ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಬೀಳುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬೇಕಾದರೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹುಡುಕು. ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಸಿಕ್ಕಬಹುದು. ಹಾಗೇನಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ನಿನ್ನ ಪುಣ್ಯ. ಹುಡುಕಾಟವನ್ನು ಮತ್ತೂ ಚುರುಕುಗೊಳಿಸಿದನು. ಸುತ್ತಿ ಸುತ್ತಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದನು. ಅಲ್ಲಿನ ಎಲೆ, ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನೇ ತಿಂದು ಜೀವಿಸಿದನು. ಜೀವ ಹೋದರೂ ಸರಿಯೇ, ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಕಲಿತೇ ಮರಳುವುದು ಎಂಬ ನಿಧರ್ಾರ ಮತ್ತಷ್ಟು ಆತನಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಯಿತು. ಕೊನೆ ಕೊನೆಗೆ ನಡೆಯಲೂ ಆಗದ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದನು. ಹೀಗೆ ಹುಡುಕಾಟದ ನಡುವೆ ಆತನಿಗೊಂದು ಹಳೆಯ ಗುಡಿಸಲು ಕಾಣಿಸಿತು. ಅದರೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿದನು. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಬಾಗಿಲುಗಳೂ ಇಲ್ಲ. ಆಯಾಸದಿಂದ ಗುಡಿಸಲಿನ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ದೊಪ್ಪನೆ ಬಿದ್ದನು. ಇನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ಏನೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಕತೆ ಮುಗಿಯಿತು ಎಂದು ಉದ್ಗರಿಸಿದನು. ಹೀಗೆ ಮಲಗಿದ್ದ ಆತನ ಮೇಲೆ ಹಿಮಾಲಯದ ತಂಪಾದ ಗಾಳಿ ಬೀಸಿತು. ಏನೋ ಅವ್ಯಕ್ತವಾದ ಆನಂದಾನುಭವ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಆತನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತು. ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತೆರೆದನು. ಯಾರೋ ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಗಹಗಹಿಸಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗೆ ನಗುತ್ತಿರುವಾತ ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮುದುಕ. ಕೊನೆಗೂ ಬಂದೆಯಲ್ಲವೇ?. ಇನ್ನು ಏನಾದರೂ ಕೇಳಬೇಕೇ?. ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಮುದುಕ ಕೇಳಿದ. ಆತ ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದ. ಧ್ಯಾನ ಎಂದರೇನೆಂದು ಈಗ ತಿಳಿಯಿತೇ?. ಆ ಹಣ್ಣು ಹಣ್ಣು ಮುದುಕ ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದ.  ಆತ ಉತ್ತರಿಸಿದ. ಹೌದು.
    ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಗುರುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟ ಆತನಿಗೆ ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಆಕಾಂಕ್ಷೆ, ಹಠ,ಸಾಧನೆ ಎಲ್ಲವೂ ಶೂನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನಿಂದ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದು ಎಂದು ತೀಮರ್ಾನಕ್ಕೆ ಬಂದ ತತ್ಕ್ಷಣ ಮನಸ್ಸು ಬಯಕೆಗಳಿಂದ ಬರಿದಾಗಿತ್ತು.  ನನ್ನ ಕತೆ ಮುಗಿಯಿತು, ನನ್ನಿಂದ ಏನೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಯು ಆತನ ಸ್ವಯಂನಾಳದಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿತ್ತು.  ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೇ ಆನಂದದ ಅಮೃತಧಾರೆ ಆತನ ಮೇಲೆ ಎರಗಿತ್ತು. ಆತ ಅತ್ಯಂತ ಮೌನಿಯಾಗಿದ್ದನು. ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗುವುದೇ ಧ್ಯಾನ ಎಂದು ಓಶೋ ಈ ಕತೆಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ವ್ಯರ್ಥ ಧ್ಯಾನ:
    ಒಮ್ಮೆ ಮೂವರು ಧ್ಯಾನದತ್ತ ಮುಖ ಮಾಡಿದರು. ಹೀಗೆ ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಕುಳಿತಾಗಲೇ ರಾಜಕುಮಾರನೊಬ್ಬ ಕುದುರೆಯ ಮೇಲೇರಿ ಅದೇ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದನು. ಅವರ ಧ್ಯಾನ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಮೂವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಹೇಳಿದನು. ಆ ರಾಜಕುಮಾರನೇರಿದ ಕುದುರೆಯ ಬಣ್ಣ ಕಪ್ಪು. ಧ್ಯಾನವು ಎರಡು ವರ್ಷ ದಾಟಿತು. ಇನ್ನೋರ್ವ ಹೇಳಿದನು. ನೀನು ಹೇಳಿದುದು ತಪ್ಪು. ಅದರ ಬಣ್ಣ ಬಿಳಿ. ಎರಡೂ ವರ್ಷಗಳು ದಾಟಿ ಮೂರನೇ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಅವರ ಧ್ಯಾನ ಕಾಲಿಟ್ಟಿತು. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಹೇಳಿದನು. ನೀವು ಹೀಗೇ ವಾದ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಬೇರೆಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ.
    ಈ ಮೂವರು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲವೂ ಕುದುರೆಯ ಬಣ್ಣದಂತಹ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ವಿಚಾರಗಳತ್ತಲೇ ತಲೆಕೆಡಿಕೊಂಡರು. ಇಂತಹ ಧ್ಯಾನವು ಧ್ಯಾನವೇ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಓಶೋ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಧ್ಯಾನಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬಾರದು :
    ಒಬ್ಬ ಮಾರ್ವಾಡಿಯ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಭಿಕ್ಷುಕ ಬಂದನು. ಅಯ್ಯಾ ಏನದರೂ ಕೊಡಿ. ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿಯನ್ನಾದರೂ ಕೊಡಿ. ತುಂಬಾ ಹಸಿವಾಗಿದೆ. ಮಾರ್ವಾಡಿ ಉತ್ತರಿಸಿದನು. ರೊಟ್ಟಿಯೇ? ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಭಿಕ್ಷುಕ ಗೋಗರೆದ. ನಾಲ್ಕಾಣೆಯಾದರೂ ಕೊಡಿ ಸ್ವಾಮಿ. ಮಾರ್ವಾಡಿ ಉತ್ತರಿಸಿದನು. ಒಂದು ಪೈಸೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ಪುನ: ಭಿಕ್ಷುಕ ಬೇಡಿದ. ಒಂದು ಹಳೆಯ ಅರಿವೆ ತುಂಡೂ ಇಲ್ಲವೇ?. ಅದನ್ನಾದರೂ ನೀಡಿ. ಮಾರ್ವಾಡಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಕೋಪ ಬಂದಿತು. ನಿನಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ?. ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ಹೋಗು. ಭಿಕ್ಷುಕ ಈಗ ಉತ್ತರಿಸಿದನು. ಹಾಗಾದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಕುಳಿತಿರುವೆ. ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ಬಿಡಬಹುದಲ್ಲವೇ?.
    ಧ್ಯಾನದ ವೇಳೆ ಮನಸ್ಸು ಶೂನ್ಯವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗಬೇಕು. ವಿವಿಧ ಬಯಕೆಗಳು ಮನಸ್ಸಿನ ಸ್ವಭಾವ. ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾ ಕುಳಿತಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ದೂರ. ಭಿಕ್ಷುಕನ ಮಾತಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾ ಹೋದುದರಿಂದಲೇ ಮಾವರ್ಾಡಿ ಪೇಚಾಟಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಕೊಂಡನು. ಆತ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಭಿಕ್ಷುಕ ಕೆಲವು ಸಲ ಕೂಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದನು.
    ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಆ ಮೂಲಕ ಮಾನಸಿಕ ನೆಮ್ಮದಿ ಇಂದು ಬಹುಜನರ ಬೇಡಿಕೆ. ಆದರೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಚಂಚಲ ಸ್ವಭಾವಗಳನ್ನು ಪಳಗಿಸುವುದು ಸುಲಭವೇ?. ಮನಸ್ಸಿನ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಹೆಣಗಾಡಿದ ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಸಾಧಕರು ಕೊನೆಗೂ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿನ್ನತ್ತ ಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂತೆ ನೀನೇ ಸಹಕರಿಸು ಎಂದು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ದೀನರಾಗಿ ಬೇಡಿದರು. ಧ್ಯಾನದ ನೈಜ ಮಾರ್ಗ ಸರಳವೇ?.
                        ಡಾ.ಶ್ರೀಕಾಂತ್ ಸಿದ್ದಾಪುರ   

Minor Research project on Osho's parables in Kannada Books-Summery of the project

A STUDY ON OSHO’S PARABLES IN KANNADA TRANSLATED BOOKS

Osho (11 December 1931 – 19 January, 1990), born Chandramohan Jain, in Kuchwada village  in Madhya Pradesh and also known as Acharya Rajneesh from the 1960s onwards, as Bhagwan Shree Rajneesh during the 1970s and 1980s and as Osho from 1989, was an Indian mystic, guru, and spiritual teacher who garnered an international following. Osho is a contracted form of ‘ocean’ and to his followers, Rajneesh was verily an ocean of knowledge.

A professor of Philosophy, Osho travelled worldwide; gave hundreds of discourses. His discourses have already been published in book forms.  It is estimated that around 650 books have been published.  The books are mainly in English and Hindi languages.  Among these, some important titles have been translated into  around  30 other languages all of which  have become immensely popular.  These translations are available in Kannada also and their number is estimated to be 30.

          Osho’s teachings, delivered through his discourses, were not presented in an academic setting, but were interspersed with jokes and delivered with a rhetoric that many found spellbinding.  The emphasis was not static but changed over time.  Osho revelled in paradox and contradiction, making his work difficult to summarize.  He delighted in engaging in behavior that seemed entirely at odds with traditional images of enlightened individuals; his early lectures in particular were famous for their humour and their refusal to take anything seriously.  All such behavior, however capricious and difficult to accept, was explained as “a technique for transformation” to push people “beyond the mind.”

          The key attraction of Osho’s discourses is beautifully narrated parables.  The main purpose of this technique is to help common people understand ideas enshrined in books on philosophy and theology that are otherwise unintelligible to them.  One can find many parables of this kind in Osho’s works.  Osho had this to say about parables: As the navel shows something about the past, a parable shows something about the future.  It shows that there is a possibility of growing, of being connected with existence.  Right now that is only a possibility, it is not actual. If you just dissect the parable it becomes an ordinary story. If you don’t dissect it but just drink the meaning of it, the poetry of it, the music of it – forget the story and just carry the significance of it – soon you will see that it indicates towards a future, towards something which can be but is not yet.  It is transcendental.  A theory can be dissected – its meaning is in it, it has no transcendence, the meaning is immanent.  A parable cannot be dissected; dissect, and it will die.  The meaning is transcendental;  it is not in it, it is somewhere else – it has to be, you have to live a parable, then you will come to its meaning.  It has to become your heart, your breathing; it has to become your inner rhythm.  So these parables are tremendously artistic but not mere art: great religion is contained in them.

The main topic selected for the present research work is Parables in the works of Osho that have been translated into Kannada.  About 116 parables narrated by Osho that are found in his Kannada-translated works are taken up for study in this research report.

Uniqueness of Osho’s Parables

Osho has strived to put across his thoughts to the common people through these parables.  In Osho’s parables there are thoughts culled from Upanishads, Mahabharata, Ramayana and the Bhagavad Gita.   Some instances from these sources are quoted as illustrations.  Events associated with the lives of saints and sages of India have also been made the subject of Osho’s parables.  Besides Bhagawn Buddha, Mahavira, great sages of the Himalayas, and Sri Ramakrishna Paramahamsa, wonderful events in the lives of fakirs and saints whose contributions to the enrichment of Indian spirituality deserve acknowledgement find place in his works.  The courageous events associated with naked sages like Dandani and Diogenes attract attention of the readers.

Osho was not inspired by Indian thought only.  He studied the biographies of many Western thinkers.  Extensive reading was his forte.  Mohammed Pygambar, Jesus Christ, Einstein, Thomas Alva Edison, Mao-Tse-Tung, George Gurdjieff, Confucius, Albert Camus, Sufi saints, Zen teachers – thoughts of all these accomplishers are there in Osho’s works.

One special feature of Osho’s parables is that these contain extensive debate on education, psychology, music, ayurveda, yoga, science, meditation, nature, environment etc.,   and the analysis of desirability or otherwise of these subjects in the background of scientific outlook.

Though Osho made an in-depth study of both Indian and Western philosophies, he did not accept either of these blindly.   He denounced all kinds of superstitions and his radical ideas ran counter to traditional beliefs and naturally incurred the wrath of the orthodox people.  So he had both followers and detractors in almost equal number. Especially, his unorthodox views on sex created a storm and made him a villain in the eyes of many religious heads.  He spoke publicly about many subjects that were prone to be suppressed in the name of orthodoxy.   One of these subjects is sex which was almost a proscribed subject for children.  He advocated a more open attitude towards sexuality which included dissemination of sex-related matters to children. In his discourses, Osho reinterpreted writings of religious traditions, mystics, and philosophers from around the world  His teachings emphasize the importance of meditation, awareness, love, celebration, courage, creativity and humor – qualities that he viewed as being suppressed by adherence to static belief systems, religious tradition and socialization.

 Chapters in the Research Report:

The Research Report is divided into the following chapters:

1.     Parables:  origin and development.

2.     Special features of Osho’s parables

3.     Stories concerning lives of achievers in the spiritual path

4.     Didactic stories

5.     Humorous stories.

In Osho’s didactic stories values occupy the central position. There are about 73 stories of this nature.  These values are subjected to analysis and discussion regarding their relevance today. Osho’s thoughts can be identified in these parables.

·               God is not a person, but a force

·               Experiencing every minute of the present should be our goal

·               Education is not just a collection of information

·               Projecting sexuality as immoral or obscene is not a healthy sign

·               Nothing should be suppressed, suppression leads to unrest

·               Meditation is a science which is beyond religious boundaries. Meditation improves human relations.

·               Enforced detachment is temporal.

Benefits of the Research Project:

·        Hundreds of parables are scattered  over Osho’s works.  An attempt is made here to put them together in a single paper.

·        We are not acquainted with many unknown  spiritual achievers of our ancient culture.  Osho has narrated in his parables many events associated with the lives of these achievers which should help us know about them.

·         Osho reveals in his discourses information regarding many books which are generally not available to common readers. In his discourses he includes lines and parables from these books which he liked.

·        He explains through parables values embedded in Indian and Western thoughts.  There are explanations about the relevance and degeneration of these values.  These stories will be like beacon for us in personality development.  The study of these parables acquaints us with different thought streams  of Western thinkers.

·         Especially, the stories make even common people happy.  They will be resource subjects for students and orators.

·        Through these parables one can have a peep into Osho’s thoughts.

OSCAR FERNANDES

 ಸರಳ ಮತ್ತು ಸಜ್ಜನಿಕೆಯ ರಾಜಕಾರಣಿ ಓಸ್ಕರ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್

 

    ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವಿ ನಾಯಕರಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವರು ಉಡುಪಿಯ ಓಸ್ಕರ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್. ಶ್ರೀಮತಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ, ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧಿಯವರ ನಂಬಿಕೆಯ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದ ಓಸ್ಕರ್,  ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಹಾಗೂ ಪಕ್ಷ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದಾಗಿ ಇದೀಗ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ವಿಶ್ವಾಸಕ್ಕೂ ಪಾತ್ರರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಶ್ರೀಸಾಮಾನ್ಯನ ಪಾಲಿಗೆ ನೆಚ್ಚಿನ ಓಸ್ಕರಣ್ಣ.
ಓಸ್ಕರರ ಹಿರಿಯರು:
    ಓಸ್ಕರ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸರು 1941 ಮಾರ್ಚ್ 27 ರಂದು ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ತಂದೆ ಖ್ಯಾತ ಮುಖ್ಯೋಪಾಧ್ಯಾಯರಾಗಿದ್ದ ರೋಕ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್, ತಾಯಿ ಲಿಯೊನಿಸ್ಸಾ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್. ರೋಕ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್, ಉಡುಪಿಯ ಅಂದಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಅಧ್ಯಾಪಕರು. ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಪಾಂಡಿತ್ಯ ಹೊಂದಿದವರು.  ದೇಶ ಭಕ್ತರಾಗಿದ್ದ ಇವರು ಬ್ರಿಟಿಷರೇ ಭಾರತ ಬಿಟ್ಟು ತೊಲಗಿ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಪರವಾಗಿ ಜನತೆಯಲ್ಲಿ ಹುರಿದುಂಬಿಸಿದವರು. ಸರ್ವಧರ್ಮ ಸಮಭಾವವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ರೋಕ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್ ಉಡುಪಿಯ ಹಾಜಿ ಅಬ್ದುಲ್ಲರಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಮತದವರ ಪ್ರೀತಿಗೂ ಪಾತ್ರರಾಗಿದ್ದವರು. ತನ್ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಮಗೂ ಎಂದೇ ಸಂಬೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರೋಕಿ ಮಾಷ್ಟ್ರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ನೆಚ್ಚಿನ ಅಧ್ಯಾಪಕರು. ತಾಯಿ ಲಿಯೋನಿಸ್ಸಾ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್ ಅವಿಭಜಿತ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪ್ರಥಮ ಮಹಿಳಾ ಬೆಂಚ್ ಮ್ಯಾಜಿಸ್ಟ್ರೇಟ್ ಆಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದವರು. ಉಡುಪಿ ನಗರಸಭೆಯ ಸದಸ್ಯರೂ ಆಗಿದ್ದ ಇವರ ಕಾರ್ಯತತ್ಪರತೆಯನ್ನು ಲಾಲಾಲಜಪತ್ ರಾಯ್ ಅವರೂ ಕೊಂಡಾಡಿದ್ದಾರೆ. 1927 ರಲ್ಲಿ ಲಜಪತ್ರಾಯ್ ಬರೆದ Unhappy India ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಲೊಯೋನಿಸ್ಸಾರನ್ನು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪ್ರಶಂಸಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತೀಯ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನು  ಟೀಕಿಸಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಪತ್ರಕರ್ತೆ ಬರೆದ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಲಜಪತ್ರಾಯ್  ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದರು.  ಭಾರತೀಯರ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನವನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಬಹುದೆಂಬ ಭೀತಿಯಿಂದ ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರಕಾರ ಕೂಡಲೇ ನಿಷೇಧಿಸಿತ್ತು. ಈ ದಂಪತಿಗಳ ಹನ್ನೆರಡು ಮಂದಿ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಒರ್ವರು ಓಸ್ಕರ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್
ಓಸ್ಕರರ ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳು:
    ಓಸ್ಕರ್  ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸ್ ಇವರ ಪ್ರೌಢಶಿಕ್ಷಣವು ಉಡುಪಿಯ ಬೋರ್ಡ್ ಹೈಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಬಳಿಕ ಉಡುಪಿಯ ಎಂ.ಜಿ.ಎಂ. ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜು ವ್ಯಾಸಂಗವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರು. ಓಸ್ಕರರಿಗೆ ಎಳವೆಯಿಂದಲೂ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಆಸಕ್ತಿ. ಕೃಷಿ ಕಾಯಕಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವತ: ತಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡ ಓಸ್ಕರ್, ಕೆಲವು ವರ್ಷ ಕೃಷಿಕರಾಗಿಯೂ ದುಡಿದರು. ಕೃಷಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸೇವೆಯ ನಂಟು ಓಸ್ಕರರನ್ನು ಅಂಟಿಕೊಂಡಿತು. ಸಮಾಜದ ವಿವಿಧ ವರ್ಗಗಳ ನೋವು ನಲಿವುಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಿದ ಓಸ್ಕರ್,  ಶ್ರಮಜೀವಿಗಳ ಏಳಿಗೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಕನಸುಗಳನ್ನೂ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೇವಾರಂಗಕ್ಕೆ ಪಾದಾರ್ಪಣೆ:
    1972 ರಲ್ಲಿ ಓಸ್ಕರರ ಸಮಾಜ ಸೇವಾ ಕಾಳಜಿ  ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ರೂಪ ಪಡೆಯಿತು.  ಉಡುಪಿಯ ಪುರಸಭೆಗೆ ಇಲ್ಲಿನ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವುದರ ಮೂಲಕ ಓಸ್ಕರರ ಸಮಾಜ ಸೇವಾ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಭದ್ರ ಬುನಾದಿ ಕಲ್ಪಿಸಿತು. ಈ ಹಂತದಿಂದಲೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಸಾಗಿದ ಓಸ್ಕರ್ ಅವರಿಗೆ ಲೋಕಸಭಾ ಸದಸ್ಯನಾಗುವ ಅವಕಾಶವೂ ಅತಿ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಒಲಿಯಿತು.  1980 ರಲ್ಲಿ ಉಡುಪಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಭಾರೀ ಬಹುಮತದೊಂದಿಗೆ ವಿಜಯಶ್ರೀಯನ್ನು ಒಲಿಸಿ ಲೋಕಸಭೆಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಓಸ್ಕರ್, ಸತತ ಐದು ಬಾರಿ ಈ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರಧಾನಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀಮತಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ಮತ್ತು ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧಿಯವರ ವಿಶ್ವಾಸಕ್ಕೂ ಪಾತ್ರರಾದರು. ಕೇಂದ್ರದ ವಿವಿಧ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ ಓಸ್ಕರ್ ಕೆಲವು ಕಾಲ ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧಿಯವರ ಆಪ್ತಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಗಳಾಗಿಯೂ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು.
ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ:
    ಆರನೇ ಬಾರಿಗೆ ಲೋಕಸಭೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪ ಮತಗಳ ಅಂತರದಿಂದ ವಿಫಲರಾದ ಓಸ್ಕರ್ ಸೋಲನ್ನು ಸೌಜನ್ಯಪೂರ್ವಕ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು.  ಈ ಸೋಲನ್ನೂ ಜನತೆಯ ಆಶೀರ್ವಾದ ಎಂಬರ್ಥದಲ್ಲಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಈ ಪರಾಭವ ಅವರ ಪಕ್ಷನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಜನಸೇವಾ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಎತ್ತರಕ್ಕೇರಿಸಿತು. ಓಸ್ಕರರ ಈ ಉದಾರಗುಣಗಳೇ ಅವರನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ದೆಹಲಿಯತ್ತ ಮುಖ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಿತು. ಅವರ ನಿಷ್ಕಳಂಕ ರಾಜಕಾರಣ, ಪಕ್ಷದ ಸಂಘಟನೆಯ ಬಗ್ಗೆ  ಅವರಿಗಿದ್ದ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಕಳಕಳಿಗಳೇ ಅವರ ಕೈಹಿಡಿದವು.  ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದ ಓಸ್ಕರ್ ಈ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಇಂದೂ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಓಸ್ಕರರ ಪಕ್ಷನಿಷ್ಠೆ:
    ಓಸ್ಕರ್ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಕೆಳಹಂತದಿಂದ ಎತ್ತರಕ್ಕೇರಿದವರು. ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ತತ್ತ್ವ, ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಾಸವಿಟ್ಟವರು.  ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಉಪದೇಶದಂತೆ ಸರಳ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಒತ್ತು ನೀಡಿದವರು. ತನ್ನನ್ನು ಕೈಹಿಡಿದ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವಲ್ಲಿ ಅಹರ್ನಿಶಿ ದುಡಿದವರು.  ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಇವರ ಪಕ್ಷ ಕಾಳಜಿ ಇತರರಿಗೆ  ಒಂದು ಮಾದರಿ. ಪಕ್ಷದ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ದಣಿವನ್ನೇ  ಕಾಣದವರು. ರಾತ್ರಿ 12 ಗಂಟೆಯಾದರೂ ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ನೀಡಿದವರಲ್ಲ. ವಿಶೇಷ ಎಂದರೆ ಓಸ್ಕರರಿಗೆ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರಿ ಸ್ಥಾನದ ಕುರಿತು ಒಲವು ಕಡಿಮೆ. ಪಕ್ಷದ ಸಂಘಟನಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿಯೇ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿ. ಪಕ್ಷದ ವರಿಷ್ಠರ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಹುದ್ದೆಗಾಗಿ ಒತ್ತಡ ಹೇರಿದವರೂ ಅಲ್ಲ.  ಆದರೆ ಪಕ್ಷದ ವರಿಷ್ಠರು ಯಾವುದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನೀಡಿದರೂ ಒಲ್ಲೆನೆನ್ನದೆ, ಆ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದವರು.  ಅವರ ಈ ಗುಣಗಳೇ ಕಾಂಗೇಸ್ ಪಕ್ಷದ ಅಧಿನಾಯಕಿ ಶ್ರೀಮತಿ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೂ ಪಾತ್ರವಾದವು. ಇದೀಗ ಶ್ರೀಮತಿ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ನಂಬಿಕೆಯ ನಾಯಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಓಸ್ಕರ್. ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯದಶರ್ಿಯಾಗಿ ಹಲವು ಬಾರಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಓಸ್ಕರ್, ಪಕ್ಷ ಸಂಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಪ್ರದೇಶ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆ, ಪಕ್ಷದ ಚುನಾವಣಾ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆ ಹೀಗೆ ಹಲವು ಹೊಣೆಗಳ ಅನುಭವ ಓಸ್ಕರರಿಗಿದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕನರ್ಾಟಕದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಉಡುಪಿ-ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು ಲೋಕಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ  ಸೋನಿಯಾ ಆದೇಶದಂತೆ ಪ್ರಧಾನ ಉಸ್ತುವಾರಿಗಳಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ  ಓಸ್ಕರ್ ಕಾಂಗೇಸ್ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಶ್ರೀ ಕೆ.ಜಯಪ್ರಕಾಶ್ ಹೆಗ್ಡೆಯವರನ್ನು ಗೆಲ್ಲಿಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವೀಯಾದರು. ಪಕ್ಷದ ವಿವಿಧ ಮಟ್ಟದ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಇವರ ಪಾತ್ರ  ಇಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಾಯಕ.  ಈ ವಿಜಯ  ಪಕ್ಷದ ವರ್ಚಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಓಸ್ಕರರ ವರ್ಚಸ್ಸನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು.ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕಿ ಶ್ರೀಮತಿ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ಅಪೇಕ್ಷೆಯಂತೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಮಿಕ ಸಚಿವರಾಗಿ, ಅಂಕಿಅಂಶ, ಕ್ರೀಡಾ ಸಚಿವರಾಗಿಯೂ ದುಡಿದ ಓಸ್ಕರ್, ಈ ಹೊಣೆಯನ್ನೂ ನಿಭಾಯಿಸುವಲ್ಲಿ ಎಡವಲಿಲ್ಲ.
ಸಂದ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು:
    ಓಸ್ಕರ್ ದೇಶ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳ ನಾನಾ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಸಂದಶರ್ಿಸಿದವರು.  ದೇಶ ಮತ್ತು ವಿದೇಶದ ಹಲವು ಗೌರವಕ್ಕೂ ಪಾತ್ರರಾದವರು. ಇವರ ಸೇವೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಹಲವು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳೂ ಅವರನ್ನು ಅರಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿವೆ. ಸಿಂಡಿಕೇಟ್ ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಕೃಷಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ, ನೆಲ್ಸನ್ ಮಂಡೇಲಾ ಪ್ರಶಸ್ತಿ., ಮಂಗಳೂರು ವಿ.ವಿ.ಯ ಗೌರವ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಹೀಗೆ ಹಲವು ಪುರಸ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ಭಾಜನರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ಕಲಾಸಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರನಾಯಕ:
    ಓಸ್ಕರರು ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ರಾಜಕಾರಣದ ನಡುವೆಯೂ ಕಲಾಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದು ಕೊಂಡವರಲ್ಲ. ಮೌತ್ ಆರ್ಗನ್ ಅವರ ನೆಚ್ಚಿನ ವಾದನ. ಸಭೆ, ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಈ ವಾದನದ ಮೂಲಕ ಕೆಲವು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ನುಡಿಸಿ, ಶ್ರೋತೃಗಳಿಂದ ಚಪ್ಪಾಳೆಯ ಸುರಿಮಳೆಗಳನ್ನು ಪಡೆದವರು. ಕುಚುಪುಡಿ ಮತ್ತು ಭರತನಾಟ್ಯ ಓಸ್ಕರರ ಇನ್ನೊಂದು ಹವ್ಯಾಸ. ಈ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಗುಮುಖೇನ ಕಲಿತ ಓಸ್ಕರ್ ಇಂದಿಗೂ ಇವುಗಳ ಅಭ್ಯಾಸಿ. ಕರಾವಳಿಯ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಕಲೆಯಾದ ಯಕ್ಷಗಾನದಲ್ಲೂ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ ಕುಣಿದವರು. ಇದೀಗ ಓಸ್ಕರ್ ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸಿ. ಯೋಗಾಸನಗಳನ್ನು ಯುವಕರೂ ನಾಚುವಂತೆ ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಬಲ್ಲ ಓಸ್ಕರ್, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಯೋಗಾಸನ ಪ್ರಾತ್ಯಕ್ಷಿಕೆಗಳನ್ನೂ ನೀಡಿ ಜನರಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
 ಉಡುಪಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಓಸ್ಕರರ ಕೊಡುಗೆ:
    ಕೊಂಕಣ ರೈಲ್ವೆ ಕಾಮಗಾರಿಯ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓಸ್ಕರ್ ಸಾಕಷ್ಟು ಹೋರಾಡಿದವರು. ಇದನ್ನು ಮಂಜೂರು ಮಾಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಓಸ್ಕರರ ಶ್ರಮ ಅಪಾರ. ಉಡುಪಿಗೆ ಸುಸಜ್ಜಿತ ನೂತನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಾಧಾರಿತ ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ದೂರವಾಣಿ ಕೇಂದ್ರ ಓಸ್ಕರರ ಶ್ರಮದ ಫಲ. ಓ.ಎನ್.ಜಿ.ಸಿ., ಮಲ್ಪೆ ಬಂದರಿನ ಪ್ರಗತಿ, ಚತುಷ್ಪಥ ನಿರ್ಮಾಣ.  ಹೀಗೆ ಹಲವು ಯೋಜನೆಗಳ ಹಿಂದೆ ಇವರ ಶ್ರಮವಡಗಿದೆ. ಅಡಿಕೆ, ಕಾಫಿ ಮತ್ತು ಭತ್ತದ ಬೆಳೆಗಾರರಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಎದುರಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಓಸ್ಕರ್ ಕೇಂದ್ರದ ಗಮನಕ್ಕೆ ತಂದು ಪರಿಹಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ.
ಸದಾ ಸರಳತೆ ಇವರ ಬಂಡವಾಳ:
    ಬ್ಲೋಸಂ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸರನ್ನು ಕೈಹಿಡಿದ ಓಸ್ಕರ್ರಿಗೆ ಈಗ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು. ಒಬ್ಬ ಮಗ, ಒಬ್ಬಳು ಮಗಳು. ಮಡದಿ ಬ್ಲೋಸಂ ತನ್ನ ಪತಿಯ ಎಲ್ಲಾಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಸದಾ ಬೆಂಬಲವನ್ನೀಯುವವರು.  ತನ್ನನ್ನು ಈ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಸುವಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಮತದಾರರು, ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಮತ್ತು ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರ ಬಗ್ಗೆ ಓಸ್ಕರರಿಗೆ ಸದಾ ಗೌರವ. ಶ್ರೀಮತಿ ಸೋನಿಯಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ನಿರಂತರ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಗಳನ್ನೂ ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೇರಿದರೂ ಅಹಂಕಾರದ ಸ್ಪರ್ಶವೇ ಇವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಅಂದಿನ ಸರಳತನವೇ ಇಂದಿಗೂ ಇವರ ಆಸ್ತಿ. ಹಿತ ಮಿತವಾದ ಮಾತು, ಸಹನೆ, ತಾಳ್ಮೆ ಇವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಹೆಗ್ಗುರುತು. ಸುದೀರ್ಘ ಕಾಲದ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಕಳಂಕವಿಲ್ಲದ ಇವರ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿ ಸದಾ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಹ. ಮಹಾಮಾರಿ ಏಡ್ಸ್ ರೋಗದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟಕ್ಕಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ಸಂಸದೀಯ ಸಮಿತಿಯ ಸಂಚಾಲಕರಾಗಿದ್ದ ಓಸ್ಕರ್ ಈಗ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಚಿವಾಲಯದ ಸಂಸದೀಯ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು.

                     ಡಾ.ಶ್ರೀಕಾಂತ ಸಿದ್ದಾಪುರ

.

Veledictory Function of workshop for High School Teachers

Manjunath Udyavara

ಮಂಜುನಾಥ  ಉದ್ಯಾವರ ಇನ್ನು ನೆನಪು ಮಾತ್ರ.

 ಓಸ್ಕರ್ ಫೆರ್ನಾಂಡಿಸರ  ಆಪ್ತಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ. 29-08-2012 ರಂದು ನಮ್ಮನ್ನಗಲಿದರು.ಅವರ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಸದ್ಗತಿ ಕೋರೋಣ

Manjunath Udyavara, P.A. to Sri Oscar Fernandees, honorable Member of Rajyasabha, left us on 29-08-2012. His soul may rest in peace